Gedicht

Vrede

De kinderen van de aarde zijn al een tijd op reis
Ze zijn op zoek naar vrede: Het Aardse Paradijs
Ga er maar over dromen dan reis jij met ze mee
Mensen dansen hand in hand, het is daar pais en vree
Hoe de reis begon zal ik je vertellen, lief kind
Vele mensen waren helaas door ruzies verblind
Ze gaven geld uit aan wapens, dat was ongepast
En dat terwijl er op aarde zoveel armoe was
Ja, er kwamen zelfs kinderen van de honger om
O, mijn God, wat waren die mensen vreselijk dom
Toen sprak er een lief kind, het kon wel een koning zijn
Zijn woorden waren groots ook al was zijn lichaam klein
Allemaal worden we verwarmd door dezelfde zon
We zijn kinderen geboren uit dezelfde bron
De kinderen snapten hem en gaven hem een hand
Ja, zei het kind dat Jezus heette, liefde schept een band
En na een lange reis zagen ze de gouden poort
De kinderen zongen vrede, vrede, kom zegt het voort
De kinderen wisten het, ja, we zijn allen één
Stuur elkaar een glimlach en bouw de poort steen voor steen

Jakob Meijer februari 2003